Cobi Brouwer schreef een boek over haar ervaringen als coach en therapeut. Het boek ‘De kunst van het ontregelen’ is alweer een paar jaar terug bekroond tot beste coachingsboek van het afgelopen decennium. Reden voor Jtro om het (met plezier) te lezen. Een korte impressie, niet bedoeld als samenvatting maar vooral de krenten uit de pap. Citaatsgewijs, met hier en daar een korte beschouwing. Vooral handig voor coaches en coachende leiders. En voor coachees om te weten wat coaches doen 😉 …
- Onorthodoxe interventies brengen in beweging wat onbewegelijk is. Ze grijpen in op het diepere niveau van de persoonlijkheid. Ze vragen om een anders soort weten dan methodisch weten. Ze ‘ontstaan’ en hebben mede daardoor een ontregelend effect.
- Coachen is in essentie: (a) scherp waarnemen bij de coachee èn de coach, (b) verplaatsen in de werkelijkheid van de ander en vervolgens uitnodigen en uitdagen tot verandering (c) vanuit liefdevol hartscontact.
- Onorthodox coachen is een ontregelende bemoeienis of tussenkomst binnen de werkelijkheid van de coachee die tot beweging leidt in diens systeem van denken, voelen en doen. En dat met zachte (uitnodigende, speelse) hand of harde (confronterende) hand.
- Coachen is gebaseerd op ‘evenwaardigheid’ als mens, maar de coach heeft een grotere waarnemingsverantwoordelijkheid.
- Coaching is resultaatgericht en een hoog tempo kan daarbij juist ontregelend werken. Eén sessie kan genoeg zijn, maar meerdere sessies zijn wellicht nodig om gedrag te integreren.
- Wie door de coachee wordt gezien als representant van de opdrachtgever kan niet werken aan diens ontwikkeling en kan zelfs bijdragen aan stagnatie.
- Als de coachee niet zelf mag kiezen voor de persoon van de coach is het veranderproces in gevaar.
- Ik heb geleerd dat rationele mensen die moeilijk contact maken met hun gevoelens het vreemd kunnen vinden om iets te doen wat ze niet gewend zijn. Dat iemand hierin niet kan meegaan geeft informatie over de blokkade. Kan ik als coach dit gevoel verwoorden als prikkel om de coachee te helpen gevoelens uit te spreken, mogelijk door hem/haar van positie of perspectief te laten veranderen?
- Als een coach geconcentreerd werkt en onrust voelt is dat in 99% van de gevallen onrust bij de ander. En dat is bruikbare informatie.
- Verplaatsen in de ander is wat anders dan inleven vanuit eigen referentiekader. Wordt kameleon en laat eigen opvattingen los. Verlies je in de ander, zonder contact met jezelf te verliezen: beheers je ademhaling.
- Het enige dat echt tot verandering leidt is verandering van perspectief. Meervoudige waarneming is een bron van creativiteit.
- Interventies ontstaan en worden niet bedacht.
- Welke ingang je kiest voor beweging maakt niet uit, als er maar beweging ontstaat in denken, voelen of doen. De rest volgt vanzelf.
- De te betalen prijs. Oud en nieuw gedrag hebben een prijs. Is de coachee bereid te betalen? Zonder betaling geen verandering.
