‘Managers met een protestantse levensovertuiging zijn in hun managementopvattingen minder mensgericht dan katholieke en niet-christelijke managers. Ze zijn minder gericht op het verbinden van medewerkers aan hun organisaties. Opvallende is dat orthodox- en modern-protestantse managers weinig van elkaar verschillen, terwijl hun levensbeschouwingen sterk verschillen.’ Dit concluderen de schrijvers van het proefschrift ‘Management en levensbeschouwing in Nederland’, Tom van den Belt en Joop Moret.
De oorzaak? ‘Protestantse managers werken meer met gezag en minder met gelijkwaardigheid, hechten aan hiërarchie, en met vertrouwen geven aan medewerkers hebben ze ook meer moeite dan katholieke en niet-christenen.’ (…) Ook geloven ze dat alle gezag van God komt, waarbij zij zichzelf opvatten als de aangewezen gezagsdrager die de hiërarchie moet bewaken en uitdragen. Alleen, dat is de leer, en in het dagelijks leven blijkt dit niet te werken en wil men niet zo werken. In gesprekken bleken zeker de orthodoxe managers spanning te voelen tussen wat zij ’s zondags in de kerk belijden en wat ze ’s maandags op het werk in de praktijk brengen.’
Zie hier, de reden van bestaan van Jtro. Dienstverlenend aan leiders die zich willen laten leiden door Gods woord. Steen in de vijver. Niet vanuit de hoogte, maar vanuit herkenning. De kloof tussen zondag en maandag te lijf.